PostImageBlock " border="0">
/endPostImageBlock

  

زيارت امام علي(ع)"قسمت دوم"

 

چون به دروازه نجف رسيدي بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا وَما كُنّا لِنَهْتَدِىَ

ستايش خدائى را كه مرا بدين جا راهنمائى كرد

لَوْلا اَنْ هَدانَا اللَّهُ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى سَيَّرَنى فى بِلادِهِ وَحَمَلَنى عَلى

و ما خود نمى توانستيم بدان راهبر شويم اگر خدا راهنمائيمان نمى كرد ستايش خدائى را كه مرا در شهرهاى خويش سير داد و بر

دَوآبِّهِ وَطَوى لِىَ الْبَعيدَ وَصَرَفَ عَنِّى الْمَحْذوُرَ وَدَفَعَ عَنِّى

چهارپايانش سوار كرد و راههاى دور را زير پايم در نورديد و هرمحذورى را از سر راهم

الْمَكْرُوهَ حَتّى اَقْدَمَنى حَرَمَ اَخى رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ

برداشت ناراحتى را از من دور كرد تا فرودم آورد در حرم برادر رسول او كه درود خدا بر او و آلش باد

پس داخل شهر شو و بگو:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى اَدْخَلَنى هذِهِ الْبُقْعَةَ الْمُبارَكَةَ الَّتى

ستايش خاص خدائى است كه واردم كرد در اين بقعه مباركه اى كه

بارَكَ اللَّهُ فيها وَاخْتارَها لِوَصِىِّ نَبِيِّهِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْها شاهِدَةً لى

بركت داد خداوند در او و آن را براى وصى پيامبرش انتخاب فرمود خدايا پس آن را گواه من قرار ده

پس چون به درگاه اوّل برسى بگو:

اَللّهُمَّ لِبابِكَ وَقَفْتُ وَبِفِنائِكَ نَزَلْتُ وَبِحَبْلِكَ

خدايا به در خانه تو ايستادم و به آستانت فرود آمدم و به ريسمان تو

اعْتَصَمْتُ وِلِرَحْمَتِكَ تَعَرَّضْتُ وَبِوَلِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ تَوَسَّلْتُ

چنگ زدم و خود را در مهر تو قرار دادم و به نماينده تو كه درودهاى تو بر او باد توسل جستم

فَاجْعَلها زِيارَةً مَقْبوُلَةً وَدُعآءً مُسْتَجاباً

پس آن را بگردان زيارتى پذيرفته و دعائى اجابت شده

پس چون به در صحن برسى بگو:

اَللّهُمَّ اِنَّ هذَا الْحَرَمَ حَرَمُكَ وَالْمَقامَ مَقامُكَ وَاَ نَااَدْخُلُ اِلَيْهِ اُناجيكَ

خدايا اين حرم حرم تو است و اين مقام مقام تو است و من داخل آن گردم و با تو راز گويم

بِما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّى وَمِنْ سِرّى وَنَجْواىَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْحَنّانِ الْمَنّانِ

بدانچه تو بدان از من داناترى و هم از درون من و از راز من آگاهى ستايش خاص خداى پرنعمت و پرمنت

الْمُتَطَوِّلِ الَّذى مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لى زِيارَةَ مَوْلاىَ بِاِحْسانِهِ وَلَمْ

و پربخششى است كه از بخشش او است كه آسان كرد براى من زيارت مولايم را به احسانش و چنانم

يَجْعَلْنى عَنْ زِيارَتِهِ مَمْنوُعاً وَلا عَنْ وِلايَتِهِ مَدْفُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ

نكرد كه از زيارتش ممنوع باشم و نه از ولايتش بركنار بلكه بخشش كرد

وَمَنَحَ اَللّهُمَّ كَما مَنَنْتَ عَلَىَّ بِمَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْنى مِنْ شيعَتِهِ وَاَدْخِلْنىِ

و احسان فرمود خدايا چنانچه بر من بوسيله معرفتش منت نهادى پس مرا از شيعيانش قرار ده

الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ

و بوسيله شفاعتش داخل بهشتم گردان اى مهربانترين مهربانان

پس داخل صحن شو و بگو:

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى اَكْرَمَنى بِمَعْرِفَتِهِ وَمَعْرِفَةِ رَسوُلِهِ وَمَنْ فَرَضَ عَلَىَّ طاعَتَهُ

ستايش خدائى را كه گرامى داشت مرا بوسيله شناختن او و شناختن پيامبرش و آن كس كه اطاعتش را بر من واجب فرمود

رَحْمَةً مِنْهُ لى وَتَطَوُّلاً مِنْهُ عَلَىَّ وَمَنَّ عَلَىَّ بِالاْيمانِ الْحَمْدُ لِلَّهِ

از روى مهرى كه به من داشت و بخششى كه به من فرمود و منت نهاد بر من به ايمان ، ستايش خدائى را

الَّذى اَدْخَلَنى حَرَمَ اَخى رَسوُلِهِ وَاَرانيهِ فى عافِيَةٍ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى

كه وارد كرد مرا به حرم برادر رسولش و در حال تندرستى آن را نشان من داد ستايش خدائى را كه مرا

جَعَلَنى مِنْ زُوّارِ قَبْرِ وَصِىِّ رَسوُلِهِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا

از زائران قبر وصى رسولش قرار داد گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه

شَريكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ

شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است كه بحق از نزد خدا آمده

وَاَشْهَدُ اَنَّ عَلِيَّاً عَبْدُاللَّهِ وَاَخوُ رَسوُلِ اللَّهِ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ اَللَّهُ اَكْبَرُ لا

و گواهى دهم كه على بنده خدا و برادر رسول او است ، خدا بزرگتر است خدا بزرگتر است ....

اِلهَ اِلا اللَّهُ وَاللَّهُ اَكْبَرُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى هِدايَتِهِ وَتَوْفيقِهِ لِما دَعا اِلَيْهِ

معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است و ستايش خداى را بر راهنمائيش و توفيقش به راهى كه بدان (مردم را)

مِنْ سَبيلِهِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ اَفْضَلُ مَقْصوُدٍ وَاَكْرَمُ مَاْتِىٍّ وَقَدْ اَتَيْتُكَ

خوانده است خدايا براستى تو بهترين مقصود و گرامى ترين كسى هستى كه نزدت آيند و اينك به درگاهت آمده

مُتَقَرِّباً اِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ وَبِاَخيهِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ عَلِىِّ بْنِ

و تقرب جويم بسويت بوسيله پيامبرت پيامبر رحمت و به برادرش امير مؤ منان على بن

اَبيطالِبٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَلا تُخَيِّبْ

ابيطالب عليهماالسلام پس درود فرست بر محمد و آل محمد و نوميد مكن

سَعْيى وَانْظُرْ اِلَىَّ نَظْرَةً رَحيمَةً تَنْعَشُنى بِها وَاجْعَلْنى عِنْدَكَ وَجيهاً

كوششم را و بنگر به من به نگاهى مهربانانه كه نجات و سربلنديم بخشى بدان و قرارم ده در پيش خود آبرومند

فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبينَ

در دنيا و آخرت و هم از مقربان

وچون به در رواق برسى بايست و بگو:

اَلسَّلامُ عَلى رَسوُلِ اللَّهِ اَمينِ اللَّهِ عَلى وَحْيِهِ وَعَزآئِمِ اَمْرِهِ الْخاتِمِ

سلام بر رسول خدا امين خدا بر وحيش و بر دستورات حتمى اش ختم كننده

لِما سَبَقَ وَالْفاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَالْمُهَيْمِنِ عَلى ذلِكَ كُلِّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ

آنچه گذشته و گشاينده آنچه پس از اين آيد و نگهبان بر همه آنها (سلام و) رحمت خدا

وَبَرَكاتُهُ السَّلامُ عَلى صاحِبِ السَّكينَةِ السَّلامُ عَلَى الْمَدْفوُنِ

و بركاتش (بر او باد) سلام بر دارنده آرامش مخصوص حق سلام بر آنكه

بِالْمَدينَةِ السَّلامُ عَلَى الْمَنْصُورِ الْمُؤَيَّدِ السَّلامُ عَلى اَبِى الْقاسِمِ

در مدينه مدفون است سلام بر آن يارى شده و تاءييد شده حق سلام بر ابوالقاسم

مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ

محمد بن عبداللّه و رحمت خدا و بركاتش

پس داخل رواق شو و در وقت داخل شدن پاى راست را مقدم دار و بايست بر در حرم و بگو:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

گواهى دهم كه معبودى نيست جز

وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ جآءَ بِالْحَقِّ مِنْ

خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است كه بحق از نزد

عِنْدِهِ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسوُلَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

او آمده و رسولان را تصديق فرمود سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو

يا حَبيبَ اللَّهِ وَخِيَرَتَهُ مِنْ خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلى اَميرِ الْمُؤْمِنينَ عَبْدِاللَّهِ

اى حبيب خدا و برگزيده اش از خلق او سلام بر امير مؤ منان بنده خدا

وَاَخى رَسوُلِ اللَّهِ يا مَوْلاىَ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ

و برادر رسول خدا اى مولاى من اى امير مؤ منان بنده تو و پسر بنده تو

وَابْنُ اَمَتِكَ جآءَكَ مُسْتَجيراً بِذِمَّتِكَ قاصِداً اِلى حَرَمِكَ مُتَوَجِّهاً اِلى

و فرزند كنيز تو به نزدت آمده پناه جويم به عهده و ذمه تو قاصدم حرمت را و به

مَقامِكَ مُتَوَسِّلاً اِلىَ اللَّهِ تَعالى بِكَ ءَاَدْخُلُ يا مَوْلاىَ ءَاَدْخُلُ يا اَميرَ

مقامت توجه كرده ام و به درگاه خداى تعالى بوسيله تو توسل جسته ام آيا داخل شوم اى مولاى من آيا داخل شوم اى امير

الْمُؤْمِنينَ ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا اَمينَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا مَلائِكَةَ

مؤ منان آيا داخل شوم اى حجت خدا آيا داخل شوم اى امين خدا آيا داخل شوم اى فرشتگان

اللَّهِ الْمُقيمينَ فى هذَا الْمَشْهَدِ يا مَوْلاىَ اَتَاْذَنُ لى بِالدُّخوُلِ اَفْضَلَ

خدا كه در اين زيارتگاه مقيم هستيد اى مولاى من آيا اذن دخولم مى دهى به بهترين

ما اَذِنْتَ لاَِحَدٍ مِنْ اَوْلِيائِكَ فَاِنْ لَمْ اَكُنْ لَهُ اَهْلاً فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِكَ

اذنى كه به يكى از دوستانت داده اى ؟ كه اگر من شايسته آن نيستم تو شايسته آنى

پس عَتَبه را ببوس و مقدم دار پاى راست را پيش از پاى چپ و داخل شو و در حال داخل شدن بگو:

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَفى سَبيلِ اللَّهِ وَعَلى مِلَّةِ رَسوُلِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ

نظرات شما عزیزان:

omid

ساعت23:11---2 شهريور 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

وبلاگ باحالی داری.مخصوصا وقتی که در مورد حضرت عباسه
ادامه بده

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: